(សេចក្តីសង្ខេប)
ក្នុងអតីតកាល កន្លងមកយូរអង្វែងហើយនោះ
មានព្រះមហាក្សត្រាធិរាជមួយព្រះអង្គ ព្រះនាមសិរិចូឌាមណី សោយរាជ្យនៅក្នុងពារាណសី
មហេសីព្រះនាម បទុមវតី ជាស្រីគ្រប់លក្ខណ៍ ព្រះរាជបុត្រា ព្រះនាមចន្ទកុមារ ។
ព្រះមហាក្សត្រអង្គនេះ ទ្រង់ឲ្យសង់សាលាទាន
៦ ខ្នង ទ្រង់ចំណាយព្រះរាជទ្រព្យ ៦ សែនកហាបណៈរៀងរាល់ថ្ងៃ ។
ទ្រង់ជាក្សត្រសប្បុរសក្រៃលែង តែងទ្រង់ប្រទានឱវាទដល់ប្រជានុរាស្រ្តឲ្យធ្វើទានសីល
ប្រព្រឹត្តសុចរិត យុត្តិធម៌ ជានិច្ចនិរន្តរ៍ ។
វេលាបច្ចូសសម័យថ្ងៃមួយ
ទ្រង់ព្រះតម្រិះថា សព្វថ្ងៃអាត្មាអញបានបំពេញពាហិរកទានសព្វគ្រប់ហើយ ចំណែកអជ្ឈត្តិកទានមិនទាន់បានធ្វើសោះ
។ ប្រសិនបើមានស្មូមណាមួយមកសូមធជ្ឈត្តិកទាន គឺភ្នែកក្តី ក្បាលក្តី បេះដូងក្តី
ឈាមក្តី សរីរទាំងមូល ឬអវយវៈណាមួយក្តី អញនឹងបរិច្ចាគជាទាន ដើម្បីឲ្យបានជាបច្ច័យ
សព្វញ្ញូតញ្ញាណតទៅអនាគត ។
គ្រានោះសក្កទេវរាជ
ទ្រង់ជ្រាបបវារៈចិត្តនៃព្រះបាទសិរិចូឌាមណីហើយទើបស្តេចចុះពីឋានត្រៃត្រឹង្សទេវលោក
ហើយទ្រង់និម្មិតជាព្រាហ្មណ៍មួយ មានរាងកាយតែមួយចំហៀង អង្គុយនៅទីព្រះលានស្តេច
លើកដៃថ្វាយបង្គំក្រាបទូលថា បពិត្រមហារាជ សូមព្រះអង្គមានជ័យជំនះឈ្នះអស់មារសត្រូវផង
។
ព្រះរាជាទ្រង់ទតឃើញព្រាហ្មណ៍
មានរាងកាយញាប់ញ័រចំប្រប់ដោយទុក្ខវេទនា ទ្រង់មានព្រះទ័យអាណិតមេត្តាណាស់
ទើបត្រាស់សួរថា ម្នាលព្រាហ្មណ៍អ្នកត្រូវត្រូវការអ្វី ? ចូរអ្នកប្រាប់យើងកុំលាក់ឡើយ
។ ព្រាហ្មណ៍ក្រាបទូលថា ទូលបង្គំមានរាងកាយត្រឹមមួយចំហៀង ខ្វះមួយចំហៀងទៀត
សូមទ្រង់ព្រះរាជទានព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គមួយចំហៀង
ដើម្បីបំពេញរាងកាយទូលបង្គំ ឲ្យបានពេញលេញដូចប្រក្រតីឡើងវិញ ។
ព្រះមហក្សត្រមានព្រះទ័យត្រេកអរណាស់
ហាក់ដូចទ្រង់នឹងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធមួយអង្គ
ក្នុងថ្ងៃស្អែកនេះ ទើបទ្រង់អធិដ្ឋានថា
សូមឲ្យការបរិច្ចាគទានដ៏សុទ្ធចិត្តរបស់អញបានសម្រេចដូចសេចក្តីប្រាថ្នា ។ កាលណោះគួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់
ក្រឡាប្រថពីញែកបែកចេញជាពីរភាគ លេចមហាយក្ខពីរ សឹងមានធ្មេញ ភ្នែក រោមចិញ្ចើម ពុកមាត់
ពុកចង្កា និងសក់ក្រហម មានចង្កូមលៀនចេញពីមាត់គួរស្បើមក្រៃលែង ដៃកាន់រណាមាស ។
ទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលមហាយក្ខ ចូរអ្នកអនុមោទនាអជ្ឈត្តិកទានរបស់យើង ព្រោះយើងចង់ឲ្យរាងកាយមួយចំហៀងជាទានដល់ព្រាហ្មណ៍នេះ
ឯរាងកាយមួយចំហៀងទៀត ចូរអ្នកបរិភោគចុះ ។ មហាយក្ខទាំងពីរក៏អារសរីរៈ
ព្រះមហាសត្វទាំងអំពីព្រះសិរសារហូតដល់ចុងព្រះបាទ ។
កាលណោះ កើតអស្ចារ្យណាស់
មហាប្រថពីក៏កំរើកញាប់ញ័រមហាមេឃពុំជួរកាលក៏បណ្តាលឲ្យមានផ្លេកបន្ទោរដាលច្រវាត់ពាសពេញអាកាស
ភ្លៀងភ្ញីផ្កាទាំងោឡាយគ្រប់យ៉ាងក៏ធ្លាក់ចុះមកអំពីអាកាស ពួកអាកាសទេពតា ក៏ថ្វាយព្រះពរ
ស័ព្ទសាធុការទ្រហឹងអឹងកង ។
ព្រះឥន្រ្ទាធិរាជ ក៏បានធ្វើព្រះសរីរៈ
របស់ព្រះពោធិសត្វឲ្យបានពេញលេញ ហើយធ្វើឲ្យមានជីវិតដូចប្រក្រតីឡើងវិញ
ហើយទ្រង់ត្រាស់សរសើរទានបារមីដោយន័យផ្សេង ៗ
រួចថ្វាយស័ព្ទសាធុការពរចំពោះព្រះពោធិសត្វ ហើយទ្រង់
ទូលលាត្រឡប់ទៅកាន់ឋានទេវលោកវិញ ។
ឯព្រះបាទសិរិចូឌាមណី បានគ្រងរាជ្យជាសុខក្សេមក្សាន្តដរាបដល់ទ្រង់ព្រះជរា
ហើយទ្រង់ប្រគល់ព្រះរាជសម្បត្តិដល់ព្រះរាជបុត្រ រួចស្តេចចេញទៅទ្រង់ព្រះផ្នួសជាឥសី
ដរាបដល់អស់ព្រះជន្មាយុ ៕
(ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ
បញ្ញាសជាតក ទំព័រ ៥៧)
